Prawdziwość, bohaterskość i życie (zawarte w tytule tomu) to pojęcia, z którymi Rafał Wojaczek nieustannie się wadził. „Nieskruszona miłość” ojczyzny, uprawiana w codziennym doświadczeniu, z dala od inteligenckiej ironii pokolenia Nowej Fali, do której poeta należał jedynie rocznikowo, nigdy tożsamościowo – oto rozpisywane w tym zbiorze bohaterstwo. Życie – spętane lękami i obsesjami, zaciskające się w pętlę mowy wiązanej – domknięte puentą zbyt szybko, w pół słowa. Wreszcie prawda, którą okazuje się ostatecznie sama poezja – poezja Wojaczka, który do dziś nie ma sobie równych wśród naśladowców i wiernych sukcesorów.
Historia rodzinna, a zarazem barwny obraz życia artystycznego lat 50., 60. i 70. XX wieku.
Wśród wielu pojawiających się na rynku książek wspomnieniowych “Rozstania” Magdy Dygat-Dudzińskiej są pozycją wyjątkową i oryginalną. Autorka – córka zmarłego w 1978 roku znanego pisarza Stanisława Dygata – opowiada bowiem niełatwą historię rodzinną, układając ją nie tylko z własnych przeżyć i przemyśleń, ale także z bezpośrednich świadectw osób, które w tej historii brały udział. Bohaterowie dramatu – Dygat, matka Magdy – aktorka Władysława Nawrocka i druga żona pisarza – Kalina Jędrusik – żyją na kartach książki w dużej mierze dzięki swoim słowom. Obszerne fragmenty bardzo nieraz osobistych i zaskakujących listów krążących między Stanisławem Dygatem a jego rodzicami, pierwszą żoną, córką, przyjaciółmi mówią tak dużo, że powierzchowna warstwa książki – opowieść o dorastaniu małej Magdy w domu dwojga zajętych sobą artystów, potem o rozwodzie rodziców, małżeństwie ojca z Kaliną Jędrusik, jej zabiegach, by zniechęcić go do córki – to tylko pomost do zrozumienia istoty ich skomplikowanych związków. Temu samemu służą też cytaty z utworów Dygata, jak również z jego prywatnych notatników. Korespondencja z Kazimierzem Brandysem, Tadeuszem Brezą, Markiem Hłaską, listy Adolfa Rudnickiego, Sławomira Mrożka, Romana Polańskiego, Andrzeja Wajdy, Jerzego Stempowskiego dostarczają barwnych szczegółów dotyczących samego Dygata, a ponadto kreślą ciekawy obraz życia polskich środowisk twórczych lat 50., 60. i 70.
Magda Dygat nie boi się ani powagi i wzruszeń, ani zabawnych anegdot, w jej relacji ciepło sąsiaduje z ironią, określenia zaś dalekie są od czarno-białego wartościowania. Każdy dzień to inny pryzmat, przez który patrzeć można na przeszłość i rzeczywistość.
Czarodziejka dziecięcej wyobraźni powraca – czwarta po “Dachołazach”, “Odkrywcy” i “Wilczerce” książka Katherine Rundell. To chwytająca za serce opowieść o miłości, lojalności i przygodzie.
Vita Marlowe potrafi celnie rzucać. Nauczył ją tego ukochany dziadek. Dziewczynka wyrusza przez ocean do Nowego Jorku, gdzie okazuje się, że dziadek został wyrzucony ze swojego domu i oszukany przez naciągacza Victora Sorrotore. Lata 20. to czas wspaniałych przyjęć i diamentów we włosach kobiet w pięknych sukniach, ale też prohibicji i gangsterów ‒ Sorrotore ma powiązania z mafią.
Dziadek traci chęć do życia. Vita jest załamana, bo dotąd nigdy się nie poddawał. Dziewczynka wie, że musi mu pomóc – potrzebuje tylko sprzymierzeńców z odpowiednimi umiejętnościami. W cyrku naprzeciwko mieszka dwóch chłopców ‒ Samuel jest akrobatą ćwiczącym na trapezie, a Arkadij potrafi oswajać zwierzęta. Vita poznaje też dziewczynę-kieszonkowca, Silk. To idealna szajka! Cała czwórka opracowuje plan, który Vita zapisuje w czerwonym notesie; staje się on najważniejszą rzeczą w jej życiu. Co planują złodziejaszki? Czy uda im się odzyskać dom dziadka?
W “Sile dobrych pytań” Andrew Sobel i Jerry Panas demonstrują, jak zgłębić potencjał każdej sytuacji, określając bliżej konkretne pytanie, które należy w niej zadać. Przeczytaj tę niezwykłą książkę i miej ją pod ręką, bo może odmienić każdą sferę twojego życia. Ken Blanchard, współautor “Jednominutowego menedżera” i “Przywództwa wyższego stopnia”
W Białym Domu nauczyłem się odpowiadać na różne pytania, ale zawsze twierdziłem, że najtrudniejsze jest zadanie tego właściwego. Andrew i Jerry opanowali tę sztukę. To książka niezbędna, aby skorzystać z potencjału udanej komunikacji. Lektura obowiązkowa! Mike McCurry, były rzecznik prasowy prezydenta Billa Clintona
Wykorzystaj potencjał dobrych pytań!
Jak sądzisz, co przykuwa uwagę potencjalnego klienta lub wywiera trwałe wrażenie na niedawno poznanej osobie? Panuje powszechne przekonanie, że klientów zdobywa się dzięki sprytowi i refleksowi, zaś błyskotliwość – umiejętność doboru trafnych słów – zjednuje sympatię innych. Nasza książka usiłuje przekonać, że zadawanie celnych pytań jest o wiele ważniejsze niż posiadanie gotowej odpowiedzi.
To niezawodny sposób, aby zdobywać coraz to nowych klientów, pogłębiać relacje z nimi i opanować umiejętność nawiązywania kontaktu z ludźmi o wiele szybciej, niż wydawało się to możliwe. Dowiesz się z niej, jak wykorzystywać pytania prowokujące do myślenia. Dostarczy ci narzędzi, z pomocą których będziesz mógł dotrzeć do serc i umysłów napotykanych osób. W trzydziestu pięciu inspirujących rozdziałach poznasz fascynujących ludzi. Dzięki ciekawym, wziętym z życia historiom zorientujesz się, w jaki sposób wykorzystano każde z dobrych pytań i jaki odniosło to skutek.
Poznasz jedno motywujące pytanie zadane przez Steve’a Jobsa, które doprowadziło do przełomu w pracach nad komputerem osobistym Macintosha. Ale też jedno niezadane, które kosztowało znaną firmę utratę bardzo ważnego kontraktu. A także inne, nie mniej interesujące i przydatne.
Umiejętność wykorzystywania potencjału zawartego w pytaniach może zdecydowanie zwiększyć twoją skuteczność w działaniu i w realizacji spraw natury osobistej. Ta książka pomoże ci budować i pogłębiać relacje. Sprzedawać więcej produktów, usług czy pomysłów. Motywować innych do zwiększonego wysiłku, który wydawał się im nierealny. Skuteczniej wywierać wpływ na klientów, współpracowników i znajomych.
Emmaline przez całe życie tęskniła za ojcem, którego straciła, gdy była jeszcze niemowlęciem. Po śmierci dziadka, jej ostatniego krewnego, dziewczyna znajduje w jego biurku listy, z których wynika, że jej ojciec, Randall, jednak żyje i mieszka w Kanadzie. Niewiele myśląc, Emma podejmuje decyzję, by odbyć podróż przez ocean i go odnaleźć. Randall Moore ma nadzieję, że jego niechlubna angielska przeszłość nigdy nie wyjdzie na jaw, a już na pewno nie w momencie, kiedy jest na dobrej drodze do pokonania w wyborach swojego największego rywala i zdobycia burmistrzowskiego stołka. Konfrontacja ich dążeń może minąć się z oczekiwaniami. Jednak nauka, co w życiu jest najważniejsze, ma swoją cenę.
Mocny kryminał o przerażającej zbrodni, inspirowany najgłośniejszym porwaniem w historii III RP!
W połowie 1997 roku na warszawskiej Pradze zostaje porwana córka milionera. Jest torturowana, gwałcona i trzymana w nieludzkich warunkach. Ojciec powiadamia policję, wynajmuje znanego detektywa i robi wszystko, aby uwolnić córkę. Po przekazaniu okupu Sara jednak nie wraca. Kiedy zrozpaczona rodzina informuje dziennikarzy, wybucha skandal. Pod presją mediów w ministerstwie zapadają pospieszne decyzje. Emil Stompor zostaje zmuszony do udziału w sprawie. Rozpoczyna się gra, w której stawką jest nie tylko życie uprowadzonej, ale także interesy wielu ludzi…
Tę brutalną, prawdziwą do bólu i osadzoną w realiach historię opowiada Aleksander Sowa – czynny policjant, a zarazem autor „Gwiazd Oriona” – „Kryminału Roku 2019 według serwisu Granice.pl.
Andrzej Krauze, wybitny polski rysownik, który od blisko czterdziestu lat mieszka i tworzy w Londynie, to artysta zdumiewający i zachwycający różnorodnością form, rozległością inspiracji oraz niezależnością i ponadczasowością tworzonych dzieł. Książka Pan Pióro, nie będąc ani retrospektywą, ani pełną monografią, stanowi zaproszenie do niezwykłego świata Andrzeja Krauzego, w którym mieszkają pospołu rysunki z autobiograficznego cyklu Pan Pióro, te zamieszczane przez lata w „Guardianie”, ilustracje inspirowane arcydziełami literatury, plakaty do przedstawień teatru The Old Vic, odbijające odwieczny porządek świata rysunki drzew, czy w końcu niezwykłe wycinanki tworzone skalpelem. Towarzyszą im opowieści i komentarze ‒ samego artysty i jego najbliższych oraz przyjaciół i interpretatorów ‒ Davide’a Pugnany, Wojciecha Stanisławskiego, Patricka Wrighta, Alana Rusbridgera i Hanny Wróblewskiej. Wejście w ten świat to podróż zarazem nostalgiczna i ożywcza ‒ świadectwo zmian zachodzących w świecie i nieprzemijającej wartości sztuki.
Z miłości do Joey to historia przepełniona nadzieją, wzruszeniem, radością, a nade wszystko dotykająca intymnej relacji z Bogiem w szczególnym momencie doczesnych zmagań człowieka. Widz zostaje wciągnięty w podróż życia głównych bohaterów, odkrywając, czym naprawdę jest miłość, szczęście, przebaczenie, zdolność do poświęcenia siebie, co naprawdę jest ważne oraz co się stanie, gdy pozwolimy Bogu prowadzić nasz dom. Co więcej, ten przepełniony pogodą ducha film stawia szereg istotnych pytań, które przez wiele godzin, a może i dni po seansie będą „świdrować” nasz umysł, naszą duszę, rozszerzając coraz bardziej pole naszego widzenia. Na koniec zostaniemy z uczuciem przeżycia wielkiej, emocjonalnej przygody… Powiedzieć, że ten film trzeba koniecznie zobaczyć, to mało.
Keziah Montgomery żyje pod ciężarem oczekiwań ze strony rodziny, zagorzałych konfederatów, zmuszona do ukrywania swojej epilepsji w obawie przed skandalem. Gdy do ich domu w Savannah wkraczają napięcia związane z wojną secesyjną, Keziah nie widzi powodu, by uczestniczyć w balach i flirtach. Mimo iż czuje się w nim bardzo źle, nie potrafi sobie wyobrazić ucieczki ze znanego środowiska, dopóki jej kolega z lat szkolnych, Micah, nie ukaże jej prawdy, która zmieni losy dziewczyny.
Doktor Micah Greyson nigdy nie waha się postępować zgodnie z poczuciem obowiązku, nawet gdyby miało się to dla niego okazać niebezpieczne – dopóki w jego życie nie wkracza czarująca Keziah. Rozdarty między dotychczasowym życiem w Savannah i walką o abolicję, Micah próbuje realizować Boży plan w burzliwych czasach wojny secesyjnej. Walcząc z własnymi demonami, Keziah i Micah muszą zdecydować, czy prawdziwa miłość jest warta tej ceny i czy oboje są na tyle silni, by przetrwać.
“Przez kilka ostatnich miesięcy miewałem sen. On i ona. Zawsze w pięknej scenerii. Często w pociągu. Przeważnie towarzyszyła im cisza. Ale bywa, że rozmawiali. Tak jakoś nie na nasze czasy. Przyjrzałem się uważnie kadrom tego snu. I raptem w napływie twórczego porywu postanowiłem, że ten powracający do mnie sen spróbuję opisać. Nie było to łatwe, bo wydało mi się, że na tę niebanalną bądź co bądź historię moja proza i wiersze nie wystarczą. Zatem zagłębiłem się w gąszczach internetu, posiłkowałem się myślami znanych i lubianych, świętych oraz mniej znanych i tych, którzy myśli tylko zostawili, ale bez imienia i nazwiska – takie myśli bezimienne.
Trochę to trwało, zanim z moich porozrzucanych snów wyjawił się trzon owej historii, którą w sobie tylko znany sposób przedstawiłem. Zdaję sobie sprawę, że są oni trochę „nie z tego świata”, ale przecież każda miłość nie jest z tego świata, bo źródło ma w Bogu. Każda miłość.
Mieszkają w bliżej nieokreślonym mieście, kto wie, może gdzieś blisko Ciebie. Jak każdy z nas borykają się z problemami małymi, większymi i takimi, od których głowa zaboleć może. Ale mają Boga, którego odkrywają każdy po swojemu, na swojej drodze. Aż w końcu Bóg pragnie i ich spotkania. Nie mam pierwowzorów postaci. Starałem się pisać to wszystko, co zatrzymywało się w kadrze mojego snu. I dziś wiem, że śniła mi się miłość.”
Prawdziwe życie bohatera Rafał Wojaczek
