Kobiety przełomu Katarzyna Kościelak Katarzyna Jurkowska
W Polsce upada komunizm. Otwiera się dla nas nowy, kolorowy świat. Pojawiają się pierwsze supermarkety, nowoczesne reklamy telewizyjne, zachodnie rozrywki. Jednak lata 90. to również czas absurdów, paradoksów i zaskakujących zwrotów. W tej rzeczywistości musi się odnaleźć wiele kobiet. Polki uczą się żyć na nowych zasadach. Praca zaczyna być dla nich szansą na samorealizację. Nie tyle muszą pracować, ile chcą to robić i odnoszą w swoich dziedzinach spore sukcesy.
Iwona Guzowska jako pierwsza kobieta w Polsce rozpoczyna zawodową karierę bokserską. Katarzyna Figura zostaje gwiazdą międzynarodowego formatu i ikoną seksu. Nina Kowalewska-Motlik kieruje wydawnictwem sprzedającym książki w milionowych nakładach. To ona wprowadza w Polsce walentynki. W rytmie disco polo bawi się cała Polska, a Shazza staje się jego królową. Nieznana szerzej licealistka dostaje główną rolę w “Metrze”. Tak rozpoczyna się kariera Katarzyny Groniec. Janina Ochojska jedzie z pomocą humanitarną na ogarnięte wojną tereny byłej Jugosławii. Ilona Łepkowska zostaje okrzyknięta królową polskich seriali. Stworzone przez nią historie wzruszają miliony Polaków.
Bohaterki zabierają nas w sentymentalną podróż do niezwykłych czasów, kiedy to odnosiły pierwsze sukcesy, które zmieniły ich życie. Poznajemy je z perspektywy kobiet, które wkroczyły w nowe czasy z niespotykanym dotąd impetem i odwagą.
O kobietach, bez których nie byłoby Internetu Najnowsza historia pełna jest opowieści o mężczyznach wizjonerach pracujących w garażu nad wynalazkami, które zmieniły oblicze świata. Rzadko jednak pamięta się o kobietach wizjonerkach, które od zawsze były pionierkami w dziedzinie nowych technologii: od wiktoriańskiej arystokratki Ady Lovelace, autorki pierwszego programu komputerowego, do zainspirowanych cyberpunkiem programistek webowych w latach 90. XX wieku. Claire L. Evans w pasjonujący sposób opowiada o kobietach, dzięki którym możemy dziś korzystać z Internetu, przywracając należne im miejsce w historii. Poznajemy między innymi Grace Hopper, bezkompromisową matematyczkę, która po drugiej wojnie światowej zdemokratyzowała programowanie, wprowadzając język programowania niezależny od architektury komputera, Stacy Horn, która w latach 80. ze swojego mieszkania w Nowym Jorku zarządzała pierwszą na świecie siecią społecznościową, czy Elizabeth „Jake” Feinler, która sprawiła, że Internet stał się czymś więcej niż zbiorem adresów IP. Napisana z ogromnym poczuciem humoru książka Evans nie tylko odkrywa przed nami nieznane dotąd kobiece oblicze historii Internetu, lecz także przedstawia swoje bohaterki jako wzór kompetentnych, nieustępliwych i niezależnych kobiet na miarę XXI wieku. Pionierki Internetu to pean na cześć kobiet, które skonstruowały płytę główną i inne niezbędne części komputera… To zbiór wciągających esejów o życiu mało znanych matematyczek, wynalazczyń i cyberaktywistek. Evans to wnikliwa i inteligentna obserwatorka rzeczywistości… Jej książka to przewodnik po cyberprzestrzeni, napisany z kobiecej perspektywy, bardzo potrzebnej w dzisiejszych czasach. „New York Times” Zbiór porywających opowieści o kobietach, które przyczyniły się do powstania przemysłu cyfrowego. „Wall Street Journal” W swojej inspirującej książce Claire Evans dokumentuje nieoceniony wkład wielu kobiet w powstanie Internetu. „Scientific American”
Prawdziwe historie potrafią zdumiewać bardziej niż fikcja. Psychiatra Gary Small przez trzydzieści lat wybitnej kariery psychiatrycznej widział już wszystko. Teraz po raz pierwszy otwiera drzwi swojego gabinetu, by podzielić się opowieściami o najbardziej tajemniczych, intrygujących i dziwacznych pacjentach, jakich spotkał. Opowiada o ścieżce swojej kariery, od zatłoczonych korytarzy bostońskiego pogotowia psychiatrycznego po luksusowe górskie rezydencje ekscentrycznych milionerów. Spod kozetki to historie – nierzadko zabawne, czasami tragiczne, ale zawsze interesujące –najbardziej frapujących przypadków: nagich kobiet stojących na głowie, mężczyzny przeświadczonego, że jego penis się kurczy, histerycznej ślepoty i psychotycznych ataków romantycznych fantazji czy mdlejących uczennic i prób autoamputacji. To wyjątkowa okazja do przyjrzenia się niezwykłym wyskokom naszego mózgu. To książka w duchu bestsellerowych publikacji Olivera Sacksa, takich jak Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem czy Przebudzenia. Obserwacje i doświadczenia Gary’ego Smalla zaskakują i fascynują, a zagadki medyczne, które rozwiązuje autor, wprawiłyby w osłupienie nawet najbardziej błyskotliwe umysły pokroju doktora House’a. Fascynująca i niepozbawiona humoru podróż w kapryśne zakamarki ludzkiego umysłu.
Czczeni przez niektórych jako doskonali wojownicy, potępiani przez innych jako bezwzględni zabójcy – snajperzy bojowi to więcej niż strzelcy. To zdyscyplinowani, opanowani profesjonaliści, wyszkoleni w strzelaniu do celu, prowadzeniu zwiadu i maskowaniu się. Biografie, napisane przez czołowych historyków wojskowości, przedstawiają kariery najważniejszych snajperów wojennych. Każda z historii została szczegółowo opisana i zilustrowana bogatym materiałem fotograficznym. Wiele relacji, zapisków oraz zdjęć publikowanych jest po raz pierwszy.
Podczas lektury czytelnik niemal odczuje przenikliwy ziąb, w jakim często walczyli snajperzy frontu wschodniego, Zajcew i Allerberger, a także cuchnącą, parną dżunglę, w której japońscy snajperzy ginęli w koronach drzew. Lepiej zrozumie osobistą zemstę, którą kierowała się Ludmiła Pawliczenko, i sposób, w jaki Simo Häyhä wykorzystał swoje umiejętności myśliwego i narciarza, aby stać snajperem o największej liczbie trafień we wszystkich wojnach w historii. Książka to nie tylko doskonałe źródło wiedzy na temat snajperów i technik snajperskich stosowanych podczas drugiej wojny światowej – każdą z historii czyta się jak znakomitą powieść.
Genialny Serb był współautorem projektu budowy słynnej elektrowni na wodospadzie Niagara, a metody pozyskiwania energii poprzez spalanie węgla i ropy już 100 lat temu ochrzcił mianem “barbarzyńskich” i w pełni pojmował ich ograniczenia. Jakże by się rozczarował widząc współczesny świat, który nadal w tak wielkim stopniu korzysta z niszczących środowisko, brudnych paliw kopalnych. Na ponury żart historii zakrawa fakt, że w XXI wieku aby zasilić komputery, lub dostarczyć prąd do oświetlenia laboratorium, w którym prowadzi się badania genetyczne, nadal spalamy gaz i węgiel, zupełnie jakbyśmy żyli pod koniec XIX wieku, gdy na ulicach Londynu czy Paryża prym wiódł transport konny. Na ponad pięć dekad zanim na agendzie stanęła kwestia niszczącego wpływu człowieka na środowisko Tesla zdawał sobie sprawę, że rozwiązanie problemów energetycznych jest kluczem dla dalszej egzystencji i rozwoju naszej cywilizacji. W świetle dokonań i poglądów genialnego Serba nie dziwi fakt, że to właśnie jego nazwiskiem ochrzczono produkowane obecnie przez Elona Muska samochody elektryczne. Obu mężczyzn łączy zresztą coś więcej niż tylko umiłowanie technologii. Podobnie jak przedsiębiorca z Doliny Krzemowej, Tesla miał fenomenalną wyobraźnię obrazową. Możemy ich pod tym względem porównać do słynącego z eksperymentów myślowych Alberta Einsteina. Dla całej trójki nie stanowiło problemu wyobrażenie sobie w formie obrazu największej nawet abstrakcji. Jak opisuje to sam Tesla: “słowa, które w trakcie rozmów wypowiadali moi rozmówcy, natychmiast pojawiały się przed moimi oczami jako przedmioty. Czasem nie byłem nawet w stanie rozpoznać, czy to, co widziałem, naprawdę miało miejsce”. Tesla wielokrotnie był w stanie ujrzeć swoje wynalazki i przekonać się o ich możliwościach jeszcze zanim powstały! Wiele uwagi poświęcał wglądowi w siebie, introspekcji i podobnie jak Einstein starał się dociec jaka była geneza powstania genialnych pomysłów, istotnych dla rozwoju nauki i techniki. Pisał: “Instynkt przekracza wiedzę. Z pewnością mamy w naszych głowach jakieś drobne połączenia, które pozwalają dostrzegać prawdę tam, gdzie zawodzi logiczna dedukcja lub inny, umysłowy wysiłek”. Dla porównania o pokolenie młodszy od niego Albert Einstein stwierdził: “Pomysł nie jest wytworem logicznego myślenia, nawet jeśli produkt końcowy związany jest z jakąś strukturą logiczną.”
Pierwszy tworzył w swej niezwykłej wyobraźni genialne wynalazki, które po zbudowaniu działały dokładnie tak jak przewidział ich twórca, drugi formułował hipotezy naukowe, które następnie potwierdzano eksperymentalnie. Obydwaj byli świadomi zagrożeń wynikających z rozszczepienia atomu i wykorzystania tak powstałej energii do celów wojskowych przed czym Tesla wspomina w ostatnim rozdziale tekstu.
Błyskotliwe wnioski Nicoli Tesli odnosiły się nie tylko do świata techniki. Spisując swoje przemyślenia w 1919 roku trafnie przewidział zgubne skutki prohibicji wprowadzanej w USA w tym czasie. Komentując narastającą kampanię antyalkoholową stwierdził: “najbardziej aktywni z reformatorów powinni również pamiętać o wiecznej przewrotności ludzkości. Według społeczeństwa lepszy jest leseferyzm (czyli wolność człowieka w wymiarze społecznym i ekonomicznym) niż wymuszona kontrola ze strony państwa”. Przyszłość pokazała, że nasz bohater i tym razem miał rację. Natura ludzka się nie zmieniła, za to rozkwitły organizacje przestępcze dostarczające zakazany alkohol na czarny rynek.
Rzadko mamy możliwość wglądu do umysłów wybitnych ludzi. Nie każdy bowiem decyduje się na napisanie autobiografii. W tym przypadku na szczęście stało się inaczej. W serii artykułów przeznaczonych dla początkujących pasjonatów technologii, które ujrzały światło dzienne na łamach czasopisma „Electrical Experimenter” w 1919 roku, a które poniżej prezentujemy, serbski konstruktor pozwala dosłownie wejść w swój umysł – pozostawił po sobie rodzaj pamiętnika, w którym skrupulatnie i dokładnie opisuje uczucia i doznania, które towarzyszyły mu w najważniejszych momentach życia. Nie obyło się jednak bez łyżki dziegciu w beczce miodu. Tesla – jak na geniusza przystało – w swoich pracach posługuje się dosyć skomplikowanym językiem, nieustannie zmienia wątki, przez co chwilami naprawdę trudno za nim nadążyć. Co gorsza, jego publikacje są krótkie, co wiąże się pominięciem wielu istotnych zagadnień, nie tworzą zatem spójnej biografii w klasycznym tego słowa znaczeniu, lecz raczej luźny autobiograficzny esej z migawkami z życia. Niestety historycy nie są w stanie ustalić, czy ów nieco chaotyczny styl to wyłącznie wynik pracy i sposobu myślenia samego Tesli czy też zawinił redaktor lub wydawca “Electrical Experimenter” , który być może wyciął część fragmentów z pierwotnego tekstu Tesli. Jedno jest pewne, opisy wynalazków Serba są zdecydowanie zbyt pobieżne, a jego życie zawodowe i prywatne zostało przedstawione bardzo zdawkowo. Z tych właśnie powodów niniejszy audiobook różni się znacząco od innych publikacji Łukasz Tomys Publishing, takich jak m.in. biografia Alberta Einsteina, czy Elona Muska. Staramy się, aby nasze audiobooki niezależnie od tego czy dotyczą teorii względności czy też abstrakcyjnych zagadnień ekonomicznych były klarowne i proste w odbiorze. W przypadku Autobiografii Nikoli Tesli jest inaczej, gdyż autorami nie jesteśmy my lecz sam bohater, którego prezentujemy. Postawiliśmy więc na autentyczność. Dokonaliśmy przekładu oryginalnego tekstu Serba, aby uzmysłowić słuchaczowi, jak skomplikowany umysł miał ten nietuzinkowy odkrywca. Czytając jego słowa można odnieść wrażenie, że granica między geniuszem a szaleństwem jest bardzo cienka. Dotyczy to chociażby fragmentu, w którym Tesla w dość specyficzny sposób tłumaczy swoją skłonność do hazardu, zaznaczając, iż na swój sposób zawsze kontrolował sytuację, a grze oddawał się dla przyjemności. Twierdzi tak mimo, iż nałóg ten kompletnie go zrujnował i przysporzył wielu cierpień nie tylko jemu samemu ale także jego rodzicom. Argumentacja genialnego wynalazcy w tym fragmencie wydaje się stać w sprzeczności z zasadami logiki. Tesla w barwny sposób opisuje też swoje – jak sam to określa – “dziwne nawyki i upodobania” oraz percepcję rzeczywistości w okresie jednego z wielu załamań nerwowych, których w ciągu życia doświadczył. Podkreślamy, że niniejsza publikacja przeznaczona jest głównie dla osób znających już dość dobrze postać tego niezwykłego wynalazcy. Będą one w stanie podążyć za jego wywodem i połączyć opisywane przez niego epizody w spójną całość.
Choć lektura nie będzie należała do łatwych, to wytrwali mogą liczyć na nagrodę, bowiem zaletą takiej formy jest fakt, iż to sam Nikola Tesla opowiada nie tylko o najważniejszych wydarzenia ze swojego życia, ale i oprowadza czytelnika po zakamarkach swojego niezwykłego umysłu. Jak sami się za chwilę przekonacie, jest to niepowtarzalne doświadczenie.
Życie z chorobą Hashimoto bywa trudne. Ale jest także dobra wiadomość – może być zdecydowanie lepsze, gdy o nie zawalczysz.
Kasia Dziurska. Sportsmenka i trenerka. Młoda, wysportowana i ambitna. Motywująca innych do zdrowego i aktywnego życia.
W trakcie treningów do „Dancing with the Stars. Tańca z gwiazdami” czuła się fatalnie, stała się senna i apatyczna. Mimo morderczego wysiłku – przytyła. Pojawiły się dokuczliwe dolegliwości i depresyjne nastroje.
Diagnoza spadła jak grom z jasnego nieba – hashimoto. Za chwilę wiadomość o kolejnej chorobie skrywającej się pod tajemniczą nazwą SIBO.
Trzydziestolatce, która idzie przez życie jak burza, trudno było pogodzić się z myślą, że już nigdy nie będzie całkowicie zdrowa. Jednak po etapie buntu nadszedł etap działania. Sportsmenka znalazła doświadczoną w leczeniu hashimoto lekarkę oraz dietetyczkę, której oddała kontrolę nad swoją dietą. Przede wszystkim jednak zwolniła tempo życia. Intensywne treningi zmniejszyła do minimum, zaczęła uprawiać stretching oraz pole dance. Po kilku miesiącach poczuła znaczącą poprawę.
Jestem na dobrej drodze do zdrowia – mówi Kasia Dziurska i motywuje kobiety dotknięte chorobą Hashimoto do walki o lepszą jakość życia.
W książce opowiada o trudnym doświadczeniu utraty kontroli nad własnym ciałem oraz o życiu z chorobą przewlekłą. Radzi, jak zrozumieć swoje ciało i jak pomóc mu powrócić do równowagi. Nie zabrało też informacji o tym, co czuje kobieta chora na chorobę Hashimoto i co powinni wiedzieć o chorobie jej bliscy.
Beniamin Netanjahu to chyba najmroczniejszy polityk w dziejach Izraela, budzi bowiem skrajne emocje w swoim kraju i poza nim: oskarżenia o korupcję, nieustępliwe stanowisko w kwestiach arabsko-palestyńskich, rażące wypowiedzi pod adresem arabskich obywateli Izraela. Mimo to „Bibi” wciąż jest u władzy.
Anshel Pfeffer obiektywnie i uczciwie wyjaśnia, na czym polega fenomen Netanjahu. Ale nie jest to wyłącznie biografia polityczna – autor opowiada nam jego pasjonującą historię rodzinną, wplatając ją w szeroką panoramę historii Izraela i jego współczesności.
Jak zostałem gangsterem Historia prawdziwa Krzysztof Gureczny
Alibi jest dla psów. Rozgłos jest dla branży.
Bohater książki Krzysztofa Gurecznego w bandziorskim świecie spędził cztery dekady. Zmieniła się mafia, zmieniła się policja, zmienił się ustrój Polski, a on ciągle jest nieuchwytny. Ma przeciętny samochód i przeciętny dom, ale obraca milionami. Unika rozgłosu, ale pociąga za wszystkie sznurki. W szczerej rozmowie opowiada, ile wspólnego z prawdą mają wyznania skruszonych gangsterów i w jaki sposób stał się tym, kim jest.
“To historia, która zdecydowanie zasłużyła na ekranizację. Człowiek, który wybiera miłość i przyjaźń ponad władzę i pieniądze, w ogóle jest warty uwagi. To nowe, bo prawdziwe, spojrzenie na to, co przed laty dumnie nazywaliśmy polska mafią, ale przede wszystkim 24 oblicza prawdy zaklęte w każdej sekundzie tego obrazu.”
Maciej Kawulski, reżyser filmu “Jak zostałem gangsterem”
Mało kto wie więcej na ten temat od Polańskiego, który w swojej książce zdobywa się na niesłychaną szczerość.
“Podróż w głąb duszy. Fascynujące!” Janusz Wróblewski, “Polityka”
“Chciałbym, aby czytelnik nie zapominał, że książka ta została napisana ponad trzydzieści lat temu. Kiedy czytamy ją dzisiaj, wydaje nam się, że żyliśmy wówczas na innej planecie. Już nie pamiętamy, do jakiego stopnia nasze społeczeństwo było tolerancyjne i wolne.” Roman Polański, jesień 2015
Jedno z najważniejszych świadectw losu więźniów i ofiar obozu Auschwitz-Birkenau i jednocześnie jedna z pierwszych literackich relacji z piekła na ziemi.
“Na ściany, podłogi, cegły padła tu krew i opowiada o ludziach, którzy tu ginęli. Zostali tam, gdzie polała się ich krew. To nic, że ściany później zabielono wapnem. Te ściany są nadal czerwone.”
Seweryna Szmaglewska po aresztowaniu przez gestapo spędziła dwa i pół roku w obozie Auschwitz-Birkenau, gdzie doświadczyła wyczerpującej pracy fizycznej i kilku ciężkich chorób. Gdy w styczniu 1945 r. więźniów obozu pognano w marszu śmierci, udało jej się uciec. Od pierwszych dni wolności przystąpiła do opisania tego, co niewyobrażalne. Tak w ciągu kilku miesięcy powstał pierwszy dokument o nazistowskiej machinie zagłady. Książka ukazała się przed końcem 1945 roku. Wydanie zawiera niepublikowane listy z obozu, rysunki Seweryny Szmaglewskiej tworzone w trakcie pisania oraz fragmenty najważniejszych recenzji oraz wypowiedzi samej autorki o książce.
Kobiety przełomu Katarzyna Kościelak Katarzyna Jurkowska
