Niemal pięćdziesiąt nowych wierszy Jarosława Mikołajewskiego.
Czy twórczość poety zmierza w stronę mroku? Od pewnego czasu w każdym kolejnym tomie coraz mniej beztroski i zachwytu. Fascynacja coraz częściej jest podszyta niepokojem, a uśmiech – goryczą. Rośnie za to temperatura: miłość do bezlitosnej rzeczywistości jest gorętsza, a żal, że ona umyka – bardziej dojmujący.
Mikołajewski pisze tak, jakby każdy jego tomik miał być ostatnim.
Słodycz jabłek słodycz fig Wiersze wybrane Hirshfield Jane
Jane Hirshfield, poetka, eseistka i tłumaczka, jest autorką nagradzanych tomów wierszy, w tym The Beauty (2015), Come, Thief (2011), After (2006), Given Sugar, Given Salt (2001), The October Palace (1994), Of Gravity & Angels (1988). Po polsku ukazał się w 2002 roku wybór jej poezji Uważność. Jest autorką kilku zbiorów esejów o poezji oraz współautorką antologii poetyckich, w tym wyboru wierszy religijnych pisanych przez kobiety. Tłumaczka m.in. poezji japońskiej. Studiowała na prestiżowym uniwersytecie w Princeton. Jako visiting poet wykładała na wielu amerykańskich uczelniach. Popularyzuje poezję, prowadząc warsztaty creative writing, występując w radio i cyklicznych programach TV. Spędziła kilka lat w klasztorze zen w Kalifornii, gdzie została wyświęcona na ucznia w tradycji soto. Stypendystka m.in. Guggenheim Foundation oraz Rockefeller Foundation.
Wpływy kanonicznych poetów zachodnich są w jej poezji równie silne co tradycji literatury Wschodu. Jej twórczość, zainspirowana klasyczną poezją chińską i japońską, charakteryzuje się lapidarnością frazy i precyzją wyrazu. Podejmuje próbę nazwania nienazywalnych, wydawałoby się, doświadczeń oraz olśnień różnorodnymi przejawami życia – nie tylko ludzkiego. Przygląda się uniwersum istnień, życie i śmierć traktując na sposób buddyjski jako immanentną część każdego doświadczenia. Poezja Hirshfield otwiera nas na swobodną kontemplację rzeczywistości; każdemu uważnie dobranemu słowu autorka nadaje wymiar metafizyczny. Pozwala umysłowi czytelnika meandrować swobodnie wśród wywoływanych przez jej obrazy skojarzeń, by poprzez uważną obserwację szczegółu doprowadzić go do odkrycia istoty rzeczy.
Miasto zatrute smogiem i pogardą, drogie auta, tanie relacje, wysokie aspiracje i najniższe pobudki. Z dzikich potoków hiphopowej nawijki wyłania się wizja współczesnej Warszawy najwyższej literackiej próby, zarazem poetycka i wulgarna, zabawna i mroczna. Tak potrafi tylko Dorota Masłowska.
“Inni ludzie” to gatunkowa hybryda, polifoniczny utwór-potwór, którego komiksowo uproszczone postacie, jak to u Masłowskiej, zdają się bohaterami posiłkowymi. Bo prawdziwym, najważniejszym bohaterem jest tu język, którym mówią (albo który mówi nimi): buzujący energią i dowcipem, a jednocześnie brutalny, kaleki, pełen niechęci i uprzedzeń. To w nim rozgrywa się erozja więzi, resztek wyższych uczuć i ludzkiej solidarności. To on, śmieszny i potworny jednocześnie, zadaje bolesne pytania o moment, w którym znaleźliśmy się jako wspólnota. Czy inni ludzie to nie przypadkiem my?
“Sól”, czwarty tom Wisławy Szymborskiej, ukazał się w 1962 roku. Swoją uwagę kieruje poetka w stronę relacji międzyludzkich, zwłaszcza miłości. Mimo żartobliwego tonu snuje refleksję uniwersalną. Znajdziemy tutaj wiersze mniej znane, ale i te, które stanowią kanon polskiej poezji: “Konkurs piękności męskiej”, “Wieczór autorski” czy “Nagrobek”.
“Sól” jest siódmym tomem ukazującym się w prestiżowej kolekcji poezji Wisławy Szymborskiej. Edycja wzbogacona jest o maszynopisy Noblistki.
Liryczna i halucynacyjna mieszanka prozy, poezji, tekstów piosenek oraz autobiografii będąca poszukiwaniem źródła sensu, inspiracji i miłości. Zarazem – jak to określa sam Cave – „poemat drogi i horror, gdzie Autostopowicz miesza się z Księgą Psalmów, z Johnem Berrymanem, z domieszką indygenizmu i Ziemi jałowej, z Cocksucker Blues, Nosferatu, z Marilyn Monroe, Jimim Hendrixem i Janis Joplin, i z każdym, kto utonął we własnych wymiotach”.
Arkusz poetycki Billie Sparrow Weronika Maria Szymańska
Poetycki głos młodego pokolenia. Wiersze jak w soczewce skupiają najsilniejsze emocje i ukazują problemy pulsującej rzeczywistości. Pędzący świat nas zmienia, ale uczucia pozostają takie same. Jak o nich mówić? “Arkusz poetycki” przynosi szczerą i poruszającą odpowiedź na to pytanie.
Wybór wierszy i piosenek Wojciecha Młynarskiego o Polsce i Polakach. Autor w felietonach satyrycznych błyskotliwie obserwuje i punktuje polską rzeczywistość.
Oprócz tekstów bardzo popularnych (takich jak np. “Róbmy swoje”, “W szkole wolności” czy “Przyjdzie walec i wyrówna”) najwięcej jest utworów nieznanych, po raz pierwszy wydanych w tej książce. Z obszernego archiwum autora, zawierającego około 3 tysięcy piosenek, wybrano te, które wędrowały z autorem przez nasz kraj. Czasem prześmiewcze, niekiedy refleksyjne, zawsze zmuszające do myślenia. Nadal niezmiennie aktualne. Absolutnie.
W starym budynku, gnieżdżącym się pod kominami, mieszkał zielony dzięcioł, głuchy jak pień. Przez rozbite okna wrzucaliśmy mu chleb i mrówki. Wszędzie walało się drewno, a tynk na ścianach przypominał zwoje Tory. Nie wiedzieliśmy jeszcze, że w ruinach nad rzeką ukrywa się mała bóżnica. Butwiejące liście pachniały drożdżami. Obserwowaliśmy, jak naszym trzewikom namakają nosy. Ojciec nigdy nie chciał uwierzyć, że dzięcioł śmieje się jak człowiek. Zresztą mieszkały tam też inne ptaki, nie większe od kciuka. Była jesień, a śnieg spadł dopiero w marcu.
(fragment książki)
Jakub Kornhauser (ur. w 1984 r.) – literaturoznawca, tłumacz, poeta. Pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek redakcji “Literatury na Świecie”. Ostatnio wydal książki Całkowita rewolucja. Status przedmiotów w poezji europejskiego surrealizmu (2015) oraz Głuchy brudnopis. Antologia manifestów awangard Europy Środkowej (2014). Autor dwóch tomów poezji: Niebezpieczny paragraf (2007) i Niejasne istnienia (2009). Jego teksty tłumaczono na kilka języków. Mieszka w Krakowie.
Desperackie pragnienie życia i tęsknota za utraconą miłością w jej najpiękniejszym wymiarze – tę intymną cząstkę siebie Halina Poświatowska pozostawia w każdym utworze. Wybitna, przedwcześnie zmarła poetka jak nikt inny potrafi skonfrontować w liryce nadzieję i lęk, życie i śmierć. Młodzieńcze uniesienia i zachwyty mieszają się z rozpaczliwymi próbami zatrzymania przy sobie kochanej osoby. Upragniona bliskość koi zmęczoną duszę, lecz nie zostaje na zawsze.
Halina Poświatowska za sprawą świadomości choroby od dzieciństwa żyła w cieniu własnego przeznaczenia. Próbując stawić mu czoło w swojej twórczości, czasem bywa drapieżna, kiedy indziej ukrywa rozpacz pod maską chłodnej ironii.
„Jestem Julią” to wybór najpiękniejszych wierszy Poświatowskiej o nienasyconym miłością sercu, którego tragedia nie zdołała złamać.
Noce waniliowych myszy Wybór wierszy Charles Bukowski
Wybór poezji Charlesa Bukowskiego, opracowany przez Tadeusza Nyczka, który swój wstęp do tej książki zatytułował „Poezje starego świntucha”.
Gratka dla miłośników Bukowskiego, tego lirycznego „literackiego rozrabiaki”.
Charles Bukowski to amerykański pisarz i poeta. Światową sławę zyskał dzięki serii powieści o Henrym Chinaskim – outsiderze, alkoholiku i awanturniku. Postać z książek Bukowskiego została stworzona na podstawie własnych doświadczeń autora, toteż sam pisarz jest uważany przez czytelników za barwną osobistość pełną życiowych skandali. Bukowski w swojej twórczości używa prostego, często wulgarnego języka, a główną tematyką jego powieści jest alkohol, uzależnienia, seks, namiętności i problemy zwykłego człowieka.
Listy do przyjaciółki Jarosław Mikołajewski
