Dziewczynko, roznieć ogieniek – Martin Smaus

porownywarka cen ksiazek 1 1024x127 - Dziewczynko, roznieć ogieniek - Martin Smaus

Dziewczynko roznieć ogieniek1 187x300 - Dziewczynko, roznieć ogieniek - Martin SmausPomiędzy zapadłą górską wioską na wschodnich krańcach dawnej Czechosłowacji, a wielkimi miastami obu nowych państw rozgrywa się życie Andrejka Dunki. Jego los jako Cygana jest, jak się zdaje, przesądzony. Zarówno rodzina, jak i gadzie, chcą go wtłoczyć w utarte, działające od lat schematy, na które nikt nie narzeka. Nikt, poza nim samym, bo Andrejko w odróżnieniu od innych chce tylko spokojnie żyć.

Niczym mityczny Odyseusz przemierza rozpadający się kraj. Ta wieloletnia wędrówka w poszukiwaniu wolności zamienia się jednak w bezsilną walkę z rzeczywistością i własnymi uczuciami. Historia tułaczki, miejscami liryczna, miejscami naturalistycznie okrutna, pozwala zrozumieć rozdartą cygańską duszę. 

Martin Šmaus z wyczuciem ukazuje mentalność środkowoeuropejskich Romów oraz przyczyny i skutki rozpadu ich tradycyjnego społeczeństwa. Tytuł powieści nawiązuje do starej, śpiewanej do dziś cygańskiej pieśni. Książka otrzymała prestiżową nagrodę Magnesia Litera w kategorii Debiut Roku 2006 oraz nagrodę literacką czeskiego Klubu Książki (2005).

Martin Šmaus (ur. 1965) – czeski prozaik. Sam o sobie mówi: mieszkam w małym mieście, niedaleko granicy z Polską, pracuję w lokalnym szpitalu, mam żonę i dwóch synów, gitarę, rower, buty turystyczne oraz koszatniczkę w klatce. Niekarany. Nuda.

Debiutancka powieść Děvčátko, rozdělej ohníček(Dziewczynko, roznieć ogieniek, pol. wyd. Czeskie Klimaty 2013) została uhonorowananagrodami czeskiego Klubu Książki (2005) oraz Magnesia Litera w kategorii Debiut Roku (2006). W 2008 r. do rąk czytelników trafiła jego druga powieść Židle pro Štefana (Krzesło dla Stefana, 2008).

Opinie:

Wstrząsająca, piękna książka. Po jej przeczytaniu każdy musi zadać sobie pytanie, jak to możliwe, że w Europie żyje naród, którego nie chcemy zauważyć. Naród, który jest częścią naszej tożsamości kulturowej. Naród stygmatyzowany, wykluczony, poniewierany. Romowie, nasi Bracia.  – Joanna Kos-Krauze

Šmaus nie namawia czytelników do współczucia, ale do stawiania pytań. Jedno z najważniejszych zadał w powieści stary dyrektor szkoły: „Porwaliśmy, poszarpaliśmy wszystko, a co daliśmy im w zamian?” – Lidia Ostałowska

SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI? 

WPISZ TYTUŁ  LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ:

 

Zostaw komentarz! Oceń książkę! Poleć ją innym czytelnikom!