Ziemowit Szczerek rusza w podróż po Europie Środkowej, rozciągniętej między Bałtykiem, a morzem Czarnym, od Estonii, przez pozostałe państwa Bałtyckie – po Rumunię i Bułgarię. Od Niemiec po Ukrainę. W swoim najlepszym stylu i z poczuciem humoru snuje Szczerek opowieść o mitycznej krainie, zwanej międzymorzem. Wędrówka wiedzie po pograniczach dawnych imperiów (austro-węgierskiego, rosyjskiego, tureckiego) i po granicach religijnych wpływów (chrześcijaństwo łacińskieprawosławne – bałkańskie i wschodnie, islam). Dygresje o architekturze. Rozmowy na ulicach, dworcach i w barach. Podążanie za falami uchodźców przez granice państw. Podglądanie codzienności miast, w których emigranci są już zadomowieni. Śledzenie żywotności stereotypów i wzajemnych mitów pomiędzy nacjami. To wszystko składa się na fascynującą opowieść i – złożony niczym z puzzli – obraz współczesnej Europy Środkowej w fazie gwałtownych przemian. A może w trakcie powrotu do własnych korzeni? Facet był starszy, miał lekko podkręcone wąsy. Był w myśliwskim, alpejskim kapelusiku i w zgrzebnym, lecz schludnym stroju, który wyglądał tak, jakby uszyto go po to, by nosić go specjalnie do lasu. Wyglądał ten facet jak emanacja Europy Środkowej fragment książki
SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI?
WPISZ TYTUŁ LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ: