Andrzej Dobosz urodził się w Warszawie, przed wojną. Maturę zdał w Liceum im. Stefana Batorego. Ukończył polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas studiów miał wśród swoich profesorów Jana Kotta, Leszka Kołakowskiego, Jerzego Pelca, Klemensa Szaniawskiego. Debiutował będąc jeszcze uczniem szkół. Po studiach był redaktorem wydawnictwa, kierownikiem literackim teatru, pływał na statku po Wiśle. Został wybrany do Rady Rejsu. Jesienią 1974 rozpoczął podróż na Zachód, dotychczas niezakończoną. Najczęściej przebywa w Paryżu bądź w Warszawie.
Wydał tomy: Pustelnik z Krakowskiego Przedmieścia (Londyn 1993) i Generał w bibliotece (Kraków 2001, drugie wydanie Izabelin
2007). W środowe poranki po 10.00 opowiada o swoich lekturach w Programie 3 Polskiego Radia.
Ogrody i śmietniki to wybór tekstów z lat 2000-2005 drukowanych w „Tygodniku Powszechnym”, we wczesnym okresie kierowania pismem przez ks. Adama Bonieckiego.
SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI?
WPISZ TYTUŁ LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ:
Jakoś mi się myślało, że „Ogrody i śmietniki” “Ogrody i śmietniki” to książka tylko o książkach. Andrzej Dobosz, filolog polski, filozof, pisarz, księgarz, bibliofil to drugoplanowa postać zarówno krajowego życia intelektualnego od 1945 do 1974 roku, jak i potem społeczności emigrantów polskich. Pisywał m.in. do „Kultury”, znał i zna nadal duże nazwiska literatury i filozofii. Jego felietony zawarte w „Ogrodach i śmietnikach” to jednak nie tylko opinie o książkach, ale i ludziach, wspomnienia przeplatane wydarzeniami teraźniejszymi. Doboszowi wszystko kojarzy się ze wszystkim, każdy z każdym, ale nie, nie ma tu chaosu, nie ma bigosu. Nie unika jednoznacznych ocen i opinii, za co jest krytykowany, niestety. Wielkie wrażenie robi jego szacunek dla książki, a jeszcze większe nienaganna polszczyzna, którą się posługuje. Polecam więc tę lekturę, jako okazję do zatrzymania się, pomyślenia, małej ucieczki od świata.