Klasyczna już rozprawa z pogranicza psychologii i teorii sztuki, która na dobre zmieniła podejście do percepcji sztuki i do samej aktywności artystycznej człowieka, człowieka XX w. – czyli człowieka samoświadomego i świadomie nazywającego otaczający świat.
Arnheim rozpatruje w kolejnych dziesięciu rozdziałach kolejne aspekty percepcji wzrokowej: równowagę, kształt, formę, rozwój, przestrzeń, światło, kolor, ruch, dynamikę, ekspresję. Zaprzęgając wiedzę z zakresu psychologii, neurofizjologii i historii sztuki pokazuje że widzenie to nie bezwiedna ewidencja rzeczywistości. Widzenie to rodzaj aktywności artystycznej. „Każde postrzeganie jest również myśleniem, każde rozumowanie – intuicją, każda obserwacja – odkryciem”, pisze autor.
„Oczywiste stało się, że cechy, którymi wyróżnia się praca myśliciela i artysty, charakteryzują każdą czynność umysłu. Także psychologowie zaczęli dostrzegać, że fakt ten nie jest przypadkowy: różne zdolności umysłu podlegają tym samym prawom, ponieważ umysł zawsze działa jako całość. Każde postrzeganie jest również myśleniem, każde rozumowanie – intuicją, każda obserwacja – odkryciem.”
R. Arnheim
SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI?
WPISZ TYTUŁ LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ:
