Emilia. Meble, muzeum, modernizm
Teksty: Błażej Brzostek, Łukasz Bireta, Aleksandra Kędziorek, Cezary Lisowski, Marcel Andino Velez
dyskusja: Joanna Mytkowska, prof. Waldemar Baraniewski, Tomasz Fudala, Michał Krasucki
Portret legendarnego warszawskiego budynku.
Pawilon Emilia znają doskonale i wielbiciele PRL-owskich komedii, i miłośnicy sztuki współczesnej, i rosnąca rzesza entuzjastów architektury modernistycznej. Oddany do użytku w 1970 roku, przez lata był najbardziej znanym stołecznym domem meblowym. Od 2012 do 2016 roku służył jako tymczasowa siedziba Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
We wszystkich tych rolach sprawdził się znakomicie. Choć wydawał się niewielki, jego wnętrze zaskakiwało przestronnością – i urodą surowych betonowych form. Emilia należała do najciekawszych przykładów powojennego modernizmu i była jednym z ostatnich zachowanych warszawskich pawilonów handlowych z tego okresu. Piszemy o jego historii i architektonicznej formie, przedstawiamy też burzliwe dzieje „muzeum w sklepie meblowym”. A historycy sztuki i konserwatorzy szukają odpowiedzi na pytanie, dlaczego najwybitniejsze przykłady polskiego modernizmu są dziś niszczone pod nową zabudowę i jak skutecznie chronić tę architekturę.
Tekstom towarzyszy szeroki wybór zdjęć archiwalnych oraz dokumentacja fotograficzna budynku przygotowana przez znakomitą fotografkę architektury, Maję Wirkus.
SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI?
WPISZ TYTUŁ LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ:
