Stosunek Levina do Polski i polskości był ambiwalentny, z jednej strony była to chęć zapomnienie i stworzenia nowego „izraelskiego” życia, z drugiej strony powracanie do Polski w tłumionych wspomnieniach, w rzeczach i zwyczajach , które ocalały „stamtąd” w poszukiwaniu i tęsknocie za krewnymi, którzy mogli ocaleć i są tam. Levinowi udało obudzić nie tylko w czytelniku i widzu izraelskim tłumione wspomnienia i dziwną bliskość ze światem dobrze znanych ni zakorzenionych głęboko w świadomości swoich bohaterów.
SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI?
WPISZ TYTUŁ LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ:
