Książka wydana we współpracy Ośrodka KARTA i działu literatury faktu PWN.
900 dni oblężenia, głodujące miasto, trzy prawdziwe historie
Blokada Leningradu od września 1941 do stycznia 1944 roku to najdłuższe oblężenie w nowożytnej historii świata. Największą ofiarę złożyli jego mieszkańcy, z których szacunkowo blisko milion nie przeżyło.
Dzienniki mieszkanek Leningradu dokumentują dzień po dniu umieranie miasta i jego społeczeństwa. To trzy poruszające świadectwa konsekwencji sowieckiej propagandy, strachu przed śmiercią, wszechobecnego głodu, walki o przetrwanie i o resztki człowieczeństwa w nieludzkich okolicznościach.
Cytaty:
Dziś wśród starych rupieci znalazłam puszkę kleju do tapet, zrobionego z maka?ronowych odpadów. Ważyła kilogram! Cudownie! [?]
Ugotujmy gęstą breję Dima modlitewnie złożył ręce.
Wykluczone sprzeciwiłam się stanowczo. Będziemy gotować zupę na stugramowych porcjach. Wówczas kleju starczy na dziesięć dni.
Leningrad był wielką zoną. [?] Stan oblężenia, wprowadzony przez tyranię, trzymał miasto, mnie, moje ciało i psychikę w osobliwym, ultrawięziennym systemie.
SZUKASZ INNEJ KSIĄŻKI?
WPISZ TYTUŁ LUB AUTORA LUB TEMATYKĘ:
